Parelvissers. Bizet werd geplaagd door een artistiek geweten, hij schaamde zich voor het charmante in zijn muziek in plaats van het grootse. Hij legde een tanende interesse voor het drama aan de dag.
AGRIPPINA. Besides pathos and drama, there is certainly irony to be discovered in Agrippina, but Kosky turns it into a flat farce and treated us to incomprehensible follies.
Regisseur Kosky trakteerde ons op onbegrijpelijke dwaasheden die in de door DNO goedgekeurde pers en media wel van harte toegejuicht zullen worden. Het is een vrij vaak voorkomende afwijking bij boldoenerige regisseurs: barokopera’s die in het geheel niet komisch zijn, worden opgeleukt met handgrepen die zijn ontleend aan Het Theater van de Lach.
Diversity. Inclusivity managers keep track of race and gender demographics and apply pressure to correct diversity deficits.
Diversity. Inclusivity managers keep track of race and gender demographics and apply pressure to correct diversity deficits.
Zauberflöte and Zauberflötitis – A breakthrough in the fight against Zauberflötitis came with the discovery of Beer and Very Old Gin as powerful anti-Zauberflötitis remedies.
Zauberflöte and Zauberflötitis – A breakthrough in the fight against Zauberflötitis came with the discovery of Beer and Very Old Gin as powerful anti-Zauberflötitis remedies.
Joseph Joachim Raff. Het muzikale buitenbeentje: over de onderschatte genialiteit van Joseph Joachim Raff.
Deze tweede akte bevat het adembenemende, magnifieke “Selig sind, die Verfolgung leiden um der Gerechtigkeit willen”, gezongen door Mathias en een kinderkoor. Martha heeft zich intussen haast onopgemerkt van het leven beroofd, Johannes is op Dick Grijpink-achtige wijze rijk geworden en woont in Wenen en lijdt nu aan de vliegende tering. Tja, ‘Ik zal in toorn en in grimmigheid wrake doen aan de heidenen, die niet horen’ zegt Micha 5:14. Dertig jaar na de heftige gebeurtenissen in 1820 ontmoeten de broers elkaar weer. Mathias vergeeft Johannes, die zo in vrede kan sterven. Een hele opluchting.
Le Grand Macabre speelt zich af in het fictieve Breughelland, een nachtmerrieachtige wereld vol groteske personages en bizarre situaties. Qua onzinnigheid bevat het libretto een collage van absurde en onzinnige teksten, die de allergrootste in dit genre, Sjef van Oekel (i.e. Wim T. Schippers), dicht benaderen.